"Jadzia" to  opowieść o II wojnie światowej. Bohaterką książki jest mała łodzianka, która marzy o pójściu do szkoły, ale w chwili rozpoczęcia opowieści – w sierpniu 1939 roku, na to wielkie wydarzenie musi poczekać jeszcze rok. Pierwszoklasistką zostaje siostra Jadzi, Krysia, jednak nie na długo – wybucha wojna i szkoła zostaje zamknięta. Dziewczynki spędzają tak ważny moment dzieciństwa głównie zamknięte w mieszkaniu z mamą, tata wyrusza na wojnę, potem z niej wraca. Jadzia nie ma szczęścia, bo ciągle ładuje się w coraz poważniejsze kłopoty, jeden z nich kończy się przerażającą wizytą na posterunku gestapo. Dziewczynka sprawia rodzicom problemy mimowolnie, nie ma złych intencji ani łobuzerskiego genu, jest po prostu dziecinna i ciekawa świata, chce się bawić, nie nudzić. Ma wielką fantazję, czego dowodzi opis zabawy w gospodarstwo rolne, w której Jadzia odgrywa konia –  sportretowanego przez Macieja Szymanowicza na okładce książki.